DE FUSIE

___

Op 22 juni 1981 ondertekenen Robert Volckaert, voorzitter van het ‘Koninklijke Van Neste Genootschap’ (KVGO), en Oswald De Bruycker, voorzitter van de ‘Atletische Sportvereniging Oostende’ (ASO) het fusieakkoord. Uit deze fusie ontspruit de ‘Koninklijke Voetbalclub Oostende’ (KVO). Vanaf dat ogenblik speelt de nieuwe fusieclub onder het stamboeknummer 31 dat werd overgenomen van KVGO.

De thuisbasis wordt het Albertpark, het stadion waar ASO haar thuiswedstrijden speelde. De nieuwe voorzitter is Robert Volckaert en Oswald De Bruycker wordt ondervoorzitter.
Op sportief vlak begint KVO onder leiding van Gilbert Marmenout aan het nieuw avontuur in derde nationale. Na 12 wedstrijden telt KVO amper 8 punten. De trainer is de dupe en toptrainer Johannes ‘Han’ Grijzenout neemt over. KVO eindigt als 12de en blijft in derde nationale.

1981-1982

EERVOLLE TWEEDE EN DERDE PLAATS

___

Seizoen 1982-1983: trainer is Nedeljko Bulatovic. De ploeg eindigt op een eervolle 2de plaats. Eddy Vergeylen van Dekotap is shirtsponsor. .
Seizoen 1983-1984: KVO eindigt op een 3de plaats. Trainer Bulatovic houdt het voor bekeken.
Seizoen 1984–1985: Chris Desmet wordt de nieuwe trainer en samen met de ploeg legt hij een prachtig parcours af. Op de 30ste speeldag verliest KVO echter met 0-2 van Bornem die  twaalfde geklasseerd staat. Hierdoor wordt de promotie in extremis gemist. KVO eindigt samen met Bergen op de 1ste plaats, maar … Bergen heeft één wedstrijd meer gewonnen. KVO wordt zo voor het eerst geconfronteerd met een sportieve ontgoocheling.
Seizoen 1985-1986: KVO eindigt op een eervolle 3de plaats.

1982-1986

EEN NIEUWE VOORZITTER

___

Seizoen 1986–1987: KVO eindigt onder de sportieve leiding van Luc Sanders op een 10de plaats. Het belangrijkste nieuws speelt zich echter op het einde van het seizoen af als Eddy Vergeylen het voorzitterschap van Robert Volckaert overneemt.

1986-1987

SPORTIEVE SUCCESSEN

___

De periode 1987–1990 is er een van sportieve successen, maar eindigt op een valse noot.

Seizoen 1987-1988: het duo Freddy Makelberghe en sportief manager James Storme zorgen voor de sportieve omkadering. Na een stage in Engeland, worden Tony Obi en Garry Jackson aangetrokken. KVO eindigt op een knappe 3de plaats.

Seizoen 1988-1989: Makelberghe stapt halverwege het seizoen zelf op en Storme neemt alleen de sportieve leiding. KVO eindigt alweer op een mooie 3de plaats. De blikvanger is doelpuntenmaker Liombe Yves Essende met 76 doelpunten, waarvan 65 in de competitie en 11 in bekerwedstrijden.

1987-1989

NET NIET NAAR TWEEDE KLASSE

___

Seizoen 1989-1990: de kustploeg speelt een prachtig seizoen met een testmatch tegen Harelbeke als apotheose. Wat een sportieve hoogdag moest worden, wordt echter een ontnuchtering want de wedstrijd tegen de Ratten eindigt in een ontluisterende 0–5 nederlaag. Geen promotie dus naar tweede klasse. Trainer Storme is ontgoocheld en neemt ontslag.

1989-1990

PROMOTIE: VAN DERDE NAAR TWEEDE NAAR EERSTE

___

Seizoen 1990-1991: zou een overgangsjaar worden, maar al na acht speeldagen ruimt trainer Butsraen plaats voor Raoul Peeters. Tegen de verwachtingen in eindigt KVO op een knappe 3de plaats.

Seizoen 1991-1992: trainer Peeters drukt zijn stempel en slaagt erin om KVO na elf jaar verblijf in derde klasse, naar tweede te brengen. Op de laatste speeldag wordt KSC Menen met een forfaitscore huiswaarts gestuurd. De afscheidnemende Liombe Yves Essende nam van de 84 gescoorde doelpunten liefst 23 treffers voor zijn rekening.

Seizoen 1992-1993: het eerste seizoen in de liga wordt bekroond met een eindrondeticket. Bart De Waele scoort in Aalst het doelpunt van de promotie. De Oostendse spelersbus wordt onder luid gezang en applaus van de supporters opgewacht aan het Albertpark. Na een 15 op 16 promoveert KVO dus verrassend maar terecht, naar eerste klasse.

Seizoen 1993-1994: het eerste jaar in eerste klasse wordt een succes want het ‘visserssloepje’ van voorzitter Vergeylen eindigt op een onverhoopte 7de plaats en het strijdt zelfs tot de 32ste speeldag mee voor een Europees ticket. Op sportief vlak zijn de 4–0 zeges tegen respectievelijk KRC Genk en de Great Old de hoogtepunten. De grote bezielers van dit succes zijn de Polen Swietek en Janik en strateeg De Waele. Ook streekspelers en clubmonumenten Pinson, Renty, Lycke, Bonomi en Devuyst groeien net als aanwinsten Maes, Van Veirdeghem en Poppe uit tot eerste klasseniveau.

Seizoen 1994-1995: het tweede jaar in eerste klasse verloopt minder rooskleurig. Onder impuls van Aimé Desimpel bouwt het KVO-bestuur een businessgebouw. Dit heeft uiteraard financiële gevolgen voor het sportieve aspect. Trainer Peeters stapt na 30 speeldagen op en KVO eindigt op een 17de plaats en zakt dus weer naar tweede klasse.

1990-1995

KERS OP DE TAART

___

Seizoen 1995-1996: onder de sportieve leiding van trainer Urbain Haesaert speelt KVO een prachtig seizoen. Het aanvallersduo Arambasic – Claesen is samen goed voor 43 doelpunten. KVO speelt de eindronde, maar die leidt niet tot de verhoopte promotie.

Seizoen 1996-1997: Dennis Van Wijk krijgt de sportieve leiding en KVO eindigt op een 9de plaats.

Seizoen 1997-1998:  Dennis Van Wijk bouwt verder aan zijn ploeg en KVO slaagt erin om negen punten goed te maken op leider Kortrijk.  Na een verpletterend slotoffensief wordt KVO met vier punten voorsprong kampioen en gaat weer naar eerste klasse.

1995-1997

WEER IN EERSTE KLASSE

___

Seizoen 1998-1999: de kustploeg mag voor de tweede keer in haar geschiedenis aantreden in eerste klasse. Al na elf speeldagen wordt trainer Van Wijk bedankt voor bewezen diensten. Oud-voetballer Pfaff krijgt de kans zich te profileren als trainer, maar dit blijft beperkt tot elf wedstrijden. Hij wordt op zijn beurt vervangen door Ronni Brackx die er niet meer in slaagt om het team op de rails te krijgen. KVO degradeert naar tweede klasse.

1998-1999

VAN TWEEDE NAAR DERDE

___

Seizoen 1999-2000: Leo Van Der Elst wordt de nieuwe trainer. KVO eindigt 2de (met 19 punten achterstand op kampioen Antwerp) en mag de eindronde spelen. Die verloopt echter niet zoals gewenst, La Louvière gaat met de titel lopen. KVO blijft in tweede klasse.

Seizoen 2000–2001: werd er één om snel te vergeten. Trainer Van Der Elst wordt ontslagen en manager Devroe neemt het sportieve roer over, maar ook dit mag niet baten. KVO zakt verder weg en krijgt haar zwaarste nederlaag uit de geschiedenis te verwerken: 9–0 op Turnhout. Met nog negen wedstrijden te gaan, wordt Kenneth Brylle de nieuwe coach. Tijdens de match tegen KVK Tienen scoort Magerman het 1.000ste doelpunt. De kustploeg eindigt op de 18de plaats en degradeert weer naar derde klasse.

1999-2001

MATIGE START

___

Seizoen 2001-2002: na een matige start herpakt de kustploeg zich en mag met een 3de plaats in de eindrangschikking deelnemen aan de eindronde. Na een reeks van tien overwinningen op rij, verliest de kustploeg die belangrijke elfde wedstrijd (finale eindronde) met 4–1 van Hamme op het terrein van KV Kortrijk. KVO blijft dus in derde. Het seizoen 2001–2002 wordt gekenmerkt door licentieproblemen bij diverse clubs.

2001-2002

VAN DERDE NAAR TWEEDE KLASSE

___

Seizoen 2002-2003: trainer Brylle krijgt een nieuwe kans in derde klasse waarin vijftien ploegen aantreden. Harelbeke dat in faling ging, wordt immers geschrapt. KVO haalt de periodetitel binnen, maar dan is het vet van de soep en na 21 speeldagen wordt Brylle vervangen door -opnieuw- Raoul Peeters die erin slaagt zijn team naar de 2de plaats te loodsen.
Kampioen Berchem Sport heeft licentieproblemen wat betekent dat KVO kan promoveren naar tweede klasse. Speler Landuyt slaagt erin om in alle officiële wedstrijden samen, liefst dertien gele kaarten te verzamelen.

2002-2003

OUD-VOETBALLER GILBERT BODART

___

Seizoen 2003–2004: oud-voetballer Gilbert Bodart wordt de nieuwe trainer. Halfweg het seizoen slaagt de kustploeg erin om de Australische speler Paul Okon aan te trekken. KVO eindigt op een mooie 2de plaats en mag dus weer de eindronde spelen. De spelers Cousin en Lecomte worden voor die eindronde disciplinair geschorst. Oostende wordt winnaar van de eindronde en promoveert naar eerste klasse. Na de eindrondezege ‘grijpt’ hoofdsponsor Franklin Sleuyter het voorzitterschap.

2003-2004

KVO SCHRIJFT GESCHIEDENIS

___

Seizoen 2004-2005: er worden heel wat buitenlandse spelers aangetrokken, waaronder een viertal Australische. Vlak vóór de winterstop stapt voorzitter Sleuyter op en ook de trainer Bodart wordt na een 5–0 nederlaag ontslagen. Herman Vermeulen neemt het sportieve roer over. Op 12 februari 2005 schrijft KVO op de 22ste speeldag geschiedenis! De kustploeg wint op het veld van voetbalreus RSC Anderlecht. Marco Nys scoort. KVO eindigt uiteindelijk 17de met degradatie naar tweede klasse tot gevolg. In dit turbulente seizoen is doelman Dimitri Habran de meest opmerkelijke persoonlijkheid binnen het team. Bovendien slaagt hij er ook in om driemaal rood te krijgen.

2004-2005

NIEUWE VOORZITTER

___

Seizoen 2005-2006: de eerder onbekende Rik Vande Velde zorgt ervoor dat KVO op een 10de plaats eindigt, maar hij krijgt geen contractverlenging.
Na afloop van het seizoen is er feest in het Albertpark: KVO viert haar 25e verjaardag. Belangrijk wapenfeit: voorzitter Eddy Vergeylen geeft de fakkel door aan Yves Lejaeghere.

Seizoen 2006–2007:  Willy Wellens wordt als nieuwe coach aangesteld. Na de zware 5–1 nederlaag op Antwerp moet de voorzitter onder druk van de supporters op sportief vlak ingrijpen. Wellens betaalt het gelag voor de slechte prestaties en hij wordt vervangen door oud-KVO’er Edin Ramcic. Deze trainerswissel brengt weinig soelaas want KVO moet tot de laatste wedstrijd strijden voor het behoud. De barrageplaats wordt nipt vermeden en de kustploeg eindigt op een 13de plaats.

2005-2007

VEILIGE 16DE PLAATS

___

Seizoen 2007-2008: begin juli 2007 wordt Gaby Demanet aangetrokken als nieuwe trainer, maar eind oktober 2007 wordt hij al ontslagen. Dennis van Wijk, die eerder al succesvol was bij Oostende, volgt hem op, maar ook zijn aanstelling is van korte duur want na amper een maand vertrekt hij naar eersteklasser Sint-Truiden. Assistent-trainer Kurt Bataille maakt het seizoen rond als hoofdtrainer. Op de laatste speeldag slaagt zijn team erin om de veilige 16de plaats te behalen.

2007-2008

EERVOLLE 7DE PLAATS

___

Seizoen 2008-2009: Jean-Pierre Vande Velde wordt aangesteld als trainer en voor het eerst in enkele jaren kent de kustploeg een heropleving. Gedurende veel maanden speelt KVO binnen de eerste vijf met een uitzicht op een eindrondeticket. Begin maart 2009 stapt Vande Velde echter om persoonlijke redenen over naar concurrent Oud-Heverlee Leuven. Hij wordt opgevolgd door Thierry Pister, maar de kustploeg is te aangeslagen door het vertrek van Vande Velde en het eindrondeticket wordt in extremis niet gehaald. KVO haalt wel nog een eervolle 7de plaats.

2008-2009

GEEN EINDRONDETICKET

___

Seizoen 2009-2010: onder trainer Pister kent de kustploeg een redelijk seizoen. KVO eindigt opnieuw 7de, maar net zoals het voorgaande seizoen wordt een eindrondeticket net niet behaald.

2009-2010

TUSSENTIJDS RAPPORT

___

Seizoen 2010-2011: de kustploeg begint het seizoen zeer goed, maar heeft na de nederlaag op Rupel Boom 2 punten te weinig om het eerste eindrondeticket te winnen. Nadien gaat het bergaf met Oostende en met een 11 op 36 oogt het tussentijds rapport zeer slecht. Na de dramatische thuiswedstrijd tegen Boussu Dour wordt Pister voor bewezen diensten de laan uitgestuurd. Hij wordt opgevolgd door KVO-speler Frederik Vanderbiest en onder zijn leiding eindigt KVO in de grijze middenmoot op een 9de plaats met 45 punten.

2010-2011

DEELNEMEN AAN DE EINDRONDE!

___

Seizoen 2011-2012: KVO speelt o.l.v. van het trainersduo Vanderbiest – Peene een schitterend seizoen en eindigt op een 4de plaats met 66 punten uit 34 wedstrijden. Enkel kampioen Charleroi, toekomstig eindrondewinnaar Waasland-Beveren en eindrondedeelnemer Eupen zijn net iets beter. De vierde plaats in het algemeen klassement geeft KVO recht op deelname aan de eindronde. De kustjongens kunnen een schitterend eindrapport voorleggen. Van de 34 gespeelde wedstrijden worden er 19 gewonnen en zijn er 9 gelijkspelen. Slechts in 6 wedstrijden moet de kustploeg het onderspit delven. De kustjongens zijn met 61 doelpunten zeer productief, terwijl het defensieve compartiment op punt staat met slechts 29 tegentreffers.
Bovendien bouwt KVO met slechts 10 verliespunten een aardige thuisreputatie op. De eindronde eindigt enigszins in mineur want de kustploeg wordt laatste met 2 op 18. Enkel in haar thuismatchen tegen Westerlo en Waasland-Beveren slaagt KVO erin een om gelijkspel te behalen. Waasland-Beveren promoveert uiteindelijk met een 16 op 18. Na de laatste wedstrijd van de eindronde op KAS Eupen beëindigt aanvoerder Lars Wallaeys zijn actieve voetballoopbaan.

2011-2012

EINDELIJK WEER NAAR EERSTE

___

Seizoen 2012-2013: na een goede voorbereiding begint de competitie in mineur met een 1 op 9. Tegen Sint-Niklaas wordt thuis gelijkgespeeld, nadien wordt er verloren van STVV en Woluwe. De eerste driepunter wordt thuis behaald tegen promovendus Oudenaarde, maar het vertrouwen krijgt echt een boost na de ophefmakende thuiszege tegen de Ajuinen, waar Vanderbiest en co een 0-2 achterstand ombuigen in een 3-2 thuiszege. Week na week verbetert de plaats in het klassement en na de thuiszege tegen Westerlo nemen de kustboys op speeldag 17 definitief de leidersplaats over. De lange winterstop en de vele uitgestelde wedstrijden zorgen ervoor dat pas in maart het tweede periodekampioenschap gewonnen kan worden. Er wordt in het Pierre Cornelisstadion met 0-2 gewonnen van Aalst. Op 7 april 2013 schrijft KVO geschiedenis want de kustboys behalen na een 1-0 zege tegen KAS Eupen (kopbaldoelpunt van centrale verdediger Baptiste Schmisser) de titel in de Belgacom League. Een paar weken later winnen Luissint en co zelfs de derde periode, wat erop wijst dat de kustploeg meer dan terecht de stap naar de Jupiler Pro League zet.

Het bekerverhaal is eveneens vrij uniek. De wedstrijden tegen Tempo Overijse en La Louvière URLC worden weliswaar moeizaam gewonnen, maar nadien gaan de eersteklassers OHL (2-1) en Waasland Beveren (0-3) overtuigend voor de bijl. Het bekersprookje eindigt in de kwartfinale als eersteklasser Cercle Brugge twee keer zeer nipt de maat neemt (2-1 en 1-2) van de kustjongens. De wedstrijden tegen de Vereniging uit Brugge gaan zeker de geschiedenisboeken in. In de heenwedstrijd op Jan Breydel wordt KVO geruggesteund door meer dan 1.000 supporters. Diezelfde supporters maken in januari 2013 het terrein van het Albertpark sneeuwvrij, waardoor de wedstrijd toch kan worden gespeeld. Een wedstrijd die bijgewoond wordt door meer dan 6.000 toeschouwers.

2012-2013

WOELIGE ZOMER

___

Seizoen 2013-2014: KVO heeft er een woelige zomer opzitten. De euforie na de promotie maakt al snel plaats voor angst als bekendraakt dat KVO een speelbal is in de stamnummeraffaire rond de CEO van Zulte Waregem, Patrick Decuyper. Even is er zelfs sprake van dat KVO zou verhuizen naar Antwerpen, maar gelukkig komt van dat hele verhaal niets in huis.
KVO moet het in eerste klasse echter rooien met beperkte middelen en het bengelt dan ook al snel troosteloos onderin de rangschikking. Na de komst van Marc Coucke als nieuwe sterke man kan de kustploeg spelers als Canesin, Lukaku, Berrier en Wilmet aantrekken. Na een zege op Lierse is de trein vertrokken en de troepen van Fred Vanderbiest eindigen knap 9de.
Play-off 2 wordt daarna winnend afgesloten, maar omdat KVO geen Europese licentie op zak heeft, mag het de barrageduels om Europees voetbal niet betwisten. Toch kan KVO natuurlijk terugblikken op een fantastisch seizoen. Temeer omdat het ook de halve finale van de Beker haalt. Daarin trekt KVO tegen Lokeren aan het kortste eind na het nemen van strafschoppen. De match krijgt wel een erg zure nasmaak nadat het winnende doelpunt van Frederic Brillant wel heel discutabel wordt afgekeurd en er vervolgens relletjes uitbreken in het stadion.

2013-2014

WERELDRECORD IN EERSTE KLASSE BLIJVEN

___

Seizoen 2014-2015: KVO zag sterkhouder Depoitre vertrekken naar AA Gent en ving dit op door de komst van Ruiz, Coulibaly en Ruytinx.
KVO startte slap met nul op zes, maar na een dertien op vijftien nestelde het zich al snel in de (sub)top van de rangschikking. Vooral de 3-5 zege op Standard sprak tot de verbeelding. Ook dankzij knappe thuiszeges tegen onder andere Standard en Westerlo, leek KVO op weg om een gooi te doen naar Play-off 1, maar na de winterstop draaide het vierkant bij het weireldploegsje.
Het begon met een 1-7 thuisnederlaag tegen Kortrijk en van die klap herstelde KVO niet meer. Dankzij de knappe resultaten vóór Nieuwjaar was het behoud al veilig gesteld, waardoor KVO zich verzekerde van een derde seizoen op rij in eerste klasse, een unicum voor de club! Maar het spelniveau na Nieuwjaar was eerlijkheidshalve huilen met de pet op. KVO eindigde uiteindelijk negende.
Er volgde even een heropvlakkering in Play-Off 2, maar daarin sprokkelde KVO uiteindelijk ook slechts zes punten.
Na het seizoen werd er afscheid genomen van trainer Fred Vanderbiest, die naar Cercle trok. Yves Vanderhaeghe werd zijn opvolger.

2014-2015

KVO IN PLAY-OFF 1

___

Onder leiding van de nieuwe trainer Yves Vanderhaeghe begint KVO swingend aan het nieuwe seizoen. Na een 7 op 9 speelt KVO op de vierde speeldag thuis tegen Anderlecht met als inzet de leidersplaats. KVO wint met 3-1 en is de fiere leider in eerste klasse. KVO handhaaft zich maandenlang in de top drie en kroont zich zelfs tot herfstkampioen ! Die virtuele titel wordt gevierd alsof het kampioenschap een feit is. Na Nieuwjaar kent KVO een lichte terugval maar uiteindelijk eindigt ons weireldploegsje knap vierde en speelt het voor het eerst in de geschiedenis Play-Off 1. Daarin begint KVO met één op negen maar na onder andere een 4-2 stuntzege thuis tegen Anderlecht is KVO tot de voorlaatste speeldag in de running voor een Europees ticket. Op de slotspeeldag speelt KVO nog 2-2 gelijk op het veld van landskampioen Club Brugge.

2015-2016

BEKERFINALE ÉN EUROPESE KWALIFICATIE

___

Het seizoen 2016-2017 werd er eentje voor de geschiedenisboeken. Na AA Gent te hebben uitgeschakeld in de kwartfinale van de Beker van België wachtte RC Genk in de halve finale. Thuis werd het 1-1, in de terugwedstrijd zorgde Knowledge Musona met het enige doelpunt van de wedstrijd voor een delirium: KVO voor het eerst in de clubgeschiedenis naar de bekerfinale. Op de Heizel werd het een thriller van formaat tegen Zulte-Waregem. Na een 3-3 stand (twee keer Dimata en Musona)  na verlengingen moesten strafschoppen de beslissing brengen. Spijtig genoeg trok Zulte-Waregem hierin aan het langste eind. Nog geen Europees voetbal dus voor KVO …

Maar enkele maanden later kreeg KVO een herkansing op Europa. Een barragewedstrijd tegen KRC Genk moest beslissen over wie het laatste Europees ticket kreeg. KVO mocht thuis spelen en bleek opnieuw het Genkse zwarte beest te zijn. Akpala, Rozehnal en Jali knalden KVO naar 3-1 en naar de Europese voorrondes. De beelden van een champagne drinkende Musona gingen de wereld rond.

2016-2017

TURBULENT SEIZOEN, COUCKE NAAR ANDERLECHT

___

Het seizoen 2017-2018 startte onmiddellijk met een historisch moment: voor het eerst speelde KVO Europees voetbal en dat tegen een Europese grootmacht: het Franse Marseille.
Meer dan 1.000 Oostendenaars maakten eind juli de verplaatsing naar Zuid-Frankrijk en zagen KVO na een zéér verdienstelijke wedstrijd met 4-2 verliezen. Sébastien Siani scoorde het eerste Europese doelpunt voor KVO, Musona het tweede. In Oostende hoopte KVO op een stunt, maar het kwam niet verder dan 0-0. KVO in de eerste ronde eruit, maar wél met veel trots en gerechte schouders.
Wie had toen durven denken dat de competitiestart helemaal de mist zou ingaan? KVO begon met 1 op 21 en na zeven speeldagen werd Yves Vanderhaeghe, de architect van het succes van de voorbije twee seizoenen, de laan uitgestuurd. Hulptrainer Adnan Custovic pakte over.
Onder Custovic begon KVO aan een inhaalbeweging. Even leek KVO zelfs nog mee te strijden om Play-off 1, maar in de maanden december en januari kende de ploeg opnieuw een dip. Uiteindelijk handhaafde KVO zich met een elfde plaats toch nog relatief makkelijk in eerste klasse. Hét nieuwsfeit van het seizoen kwam echter op extra-sportief vlak. Eind december maakte voorzitter Marc Coucke bekend dat hij Anderlecht had gekocht. Exit Coucke dus bij KVO, Peter Callant werd in februari voorgesteld als nieuwe voorzitter.

2017-2018

OPNIEUW VOORZITTERSWISSEL, OOK TRAINER STAPT OP

___

In het post Coucke-tijdperk wou KVO onder de nieuwe voorzitter Peter Callant een frisse, nieuwe start nemen. De legendarische Belgische trainer Hugo Broos werd aangesteld als Sportief Directeur, Gert Verheyen keerde het analystenbestaan de rug toe en werd voor het eerst hoofdtrainer van een eersteklasser. Zijn assistenten van bij de Belgische U19, Franky Van der Elst en Patrick Creemers, volgden in zijn kielzog. Met spelers als Vanlerberghe, Faes, Coopman en De Bock werd er jong en Belgisch aangekocht, dat in combinatie met onbekende buitenlanders als Ondoa, Guri en Sakala. Die mix leek te werken want KVO startte met 9 op 15 aan de competitie. Daarna kregen de troepen van Gert Verheyen het echter moeilijk en volgde een vrije val in het klassement.
In de Beker van België piekte KVO wél. Eupen en Moeskroen werden opzij geschoven en KVO stond tegen AA Gent op vijf minuten van een tweede bekerfinale in drie jaar tijd. Nadat in Gent 2-2 werd gelijkgespeeld, leidde KVO in eigen huis op tien minuten van het einde met 2-0. Toch slaagde AA Gent er nog in om langszij te komen, uiteindelijk moest KVO zijn meerdere erkennen na het nemen van strafschoppen. Een mokerslag die het nooit meer te boven kwam. De ploeg kwam bijna nog in degradatiegevaar en trainer Gert Verheyen gaf er gedesillusioneerd de brui aan. Sportief Manager Hugo Broos nam over.
Uiteindelijk eindigde KVO 14de, met enkel Waasland Beveren en Lokeren achter zich. Ook nu kwam hét grootste nieuws echter weer van buiten het veld. Peter Callant stopte na nog geen jaar als voorzitter en werd opgevolgd door ondervoorzitter Frank Dierckens van het bedrijf Diaz Sunprotection.

2018-2019

Behoud in eerste klasse dankzij 6/6 tegen Anderlecht én covid

___

De nieuwe voorzitter Frank Dierckens koos met Oostendenaar Guy Ghysel voor een oude bekende als Sportief Manager en met de Noor Käre Ingebrigtsen toverden ze een wit konijn uit de hoed als trainer. Nieuwe spelers waren Hjulsager, Palaversa, Sylla, Sane, Neto en Vargas.
KVO begon in volle vaart aan het seizoen met een 1-2 stuntzege tegen het Anderlecht van kersvers speler-trainer Vincent Kompany. Na vijf speeldagen wist KVO al negen punten te sprokkelen, maar net als het seizoen ervoor stokte de machine nadien. KVO belandde al snel in het degradatiegevecht maar twee opeenvolgende stuntzeges in eigen huis (3-2 tegen het Anderlecht van Marc Coucke na goals van Jonckheere, Akpala en Hjulsager en 2-1 tegen Gent na goals van Hjulsager en Vargas) zorgden voor wat ademruimte. Tussen kerstdag en Nieuwjaar slikte KVO echter een 5-0 pandoering op Charleroi en tijdens de wedstrijd sijpelde door dat trainer Ingebrigtsen na de match zou vertrekken voor een zonnig avontuur in Cyprus.
Na Nieuwjaar pakte oude bekende Dennis Van Wijk over, hij moest KVO behoeden voor de degradatie. Met een belangrijke thuiszege tegen STVV leek dat ook te lukken maar na een 4 op 24 mocht de Nederlander toch beschikken. Twee andere oude bekenden – Adnan Custovic en Franck Berrier – pakten over met nog slechts twee wedstrijden te gaan. Na een goede thuiswedstrijd verloor KVO van Genk en moest het op de slotspeeldag het behoud afdwingen op Cercle. Meer dan 2.000 KVO-fans zouden present tekenen maar toen brak covid uit en de wedstrijd zou nooit worden gespeeld. De stand na 29 speeldagen werd uiteindelijk ook de definitieve eindstand, KVO bleef in eerste klasse, Waasland Beveren zakte. De Waaslanders vochten de degradatie echter aan voor de rechtbank omdat de laatste speeldag niet werd afgewerkt. Ze haalden hun gelijk en het jaar erop zouden er 18 ipv 16 clubs aantreden in eerste klasse.
Niet enkel óp het veld was het een turbulent jaar voor KVO. In de bestuurskamers woedde er een interne machtsstrijd en een verkoop van de club drong zich op om het volgend seizoen een licentie te kunnen verkrijgen. Uiteindelijk werd KVO in extremis verkocht aan een Amerikaans investeringsfonds. KVO kwam dus voor het eerst in buitenlandse handen, voorzitter Frank Dierckens behield wel 27 procent van de aandelen.

2019-2020

Nieuwe eigenaars en Gegenpressing leveren vijfde plaats op

___

De Amerikaanse overnemers zwaaien vanaf dit seizoen de plak en de club ondergaat een metamorfose: de Fransman Gauthier Ganaye wordt aangesteld als sportief verantwoordelijke en Oostendenaar Thorsten Theys wordt COO. Als trainer wordt er gekozen voor de nobele onbekende Duitser Alexander Blessin. Hij moet met jonge spelers en een gegenpressingstijl KVO een nieuw gezicht bezorgen. In de voorbereiding stromen er met mondjesmaat nieuwe, onbekende spelers toe en de buitenwereld stelt zich veel vragen over het ‘nieuwe’ KVO. Een slappe seizoensstart (2 op 12) helpt niet maar de déclic komt er op KV Mechelen. De Schotse verdediger Jack Hendry kopt in blessuretijd de winning goal binnen en de Oostendse trein lijkt vertrokken. Trainer Blessin wordt alom geroemd voor zijn gedrevenheid en spelstijl en de mix van nieuwe spelers (Hendry, Theate, Gueye, D’Arpino, Bätzner, …) en spelers die er reeds waren (Bataille, Capon, Skulason, Vandendriessche, Hjulsager, Sakala, D’Haese) slaat aan. Na Nieuwjaar wint KVO onder andere op Antwerp en uiteindelijk zouden de Kustboys tot op de laatste speeldag strijden voor een plek in Play-off 1 (top vier). Uiteindelijk moet het die vierde plek aan Anderlecht laten maar met een vijfde plaats is het wel een topseizoen geweest. In Play-off 2 (plekken 5-8) begint KVO met een 6-2 monsterzege tegen Standard maar daarna is het vet van de soep. AA Gent zal uiteindelijk de poule winnen. Geen Europees voetbal voor KVO maar het was wel een fantastisch seizoen. Trainer Alexander Blessin wordt bekroond met de titel van ‘Trainer van het Seizoen’, de jonge Belg Arthur Theate staat in het ‘Elftal van het Seizoen’. Hij kwam in de zomer ervoor nog als testspeler aangespoeld aan de kust nadat hij bij Standard geen speelkansen kreeg maar zou uiteindelijk uitgroeien tot een belofte van het Belgische voetbal.

2020-2021

Moeilijk seizoen eindigt met opluchting en een oude bekende aan het roer

___

Na het vorige topseizoen verlaten enkele sterkhouders de club: jeugdproduct Jelle Bataille kiest voor een avontuur bij Antwerp en Andrew Hjulsager verkast naar AA Gent. Met aanvoerder Kevin Vandendriessche wordt geen akkoord gevonden over een nieuw contract, hij tekent voor twee seizoenen bij KV Kortrijk.
Aanvaller Fashion Sakala kiest dan weer voor een buitenlands avontuur bij Glasgow Rangers. Toch begint KVO opnieuw voortvarend aan het nieuwe seizoen: na een vijftal speeldagen staat het zelfs aan de leiding. Maar dan vertrekken ook de twee sterkhouders achterin: Arthur Theate ziet zijn status als beloftevolle Belg verzilverd en trekt naar het Italiaanse Bologna, de Schot Jack Hendry kiest op transfer deadline dag voor een overgang naar Club Brugge. KVO verliest zo maar liefst zes van zijn sterkhouders. Een beetje te veel van het goede zo blijkt want in de wintermaanden pakken de Kustboys 0 op 21 en belanden ze onderin de tabel. Als kort na Nieuwjaar succestrainer Alexander Blessin naar het Italiaanse Genoa trekt, ligt een sportieve crisis om de loer maar hulptrainer Markus Pflanz pakt over en met een 4 op 6 tegen AA Gent en ploeg in vorm Cercle lijkt KVO net op tijd een nieuw elan gevonden te hebben. Na vijf speeldagen onder leiding van Pflanz neemt oude bekende Yves Vanderhaeghe over. Hij loodst KVO naar het behoud met onder andere een thuiszege tegen Standard en een gelijkmaker vanop de strafschopstip in blessuretijd tegen concurrent Seraing. Uiteindelijk zou KVO na een turbulent seizoen op het einde van de rit  zelfs nog twaalfde eindigen.

2021-2022

KVO degradeert na tien seizoenen weer naar tweede klasse

Met Yves Vanderhaeghe aan het roer begint KVO goed aan het seizoen met onder andere zeges tegen Charleroi en KV Mechelen. KVO heeft het moeilijk om punten te pakken tegen de betere ploegen maar tegen de rechtstreekse concurrenten lukt dat wel met ook nog zeges tegen Zulte Waregem en Eupen. KVO telt na 15 wedstrijden 14 punten en staat daarmee boven de degradatieplaatsen maar Yves Vanderhaeghe wordt als trainer vervangen door Dominik Thalhammer. Die moet vooral het gekende ‘pressingvoetbal’ terug in de ploeg krijgen. Thalhammer opent begin november wel nog met een thuiszege tegen KV Kortrijk maar daarna volgt een reeks van elf wedstrijden zonder overwinning. De eerstvolgende zege volgt pas begin maart maar het is wel een stevige: kampioen Club Brugge wordt met 3-0 de vernieling ingespeeld. Het zou echter een laatste stuiptrekking zijn want na een zware 0-4 thuisnederlaag tegen OH Leuven zakt KVO na tien seizoenen opnieuw naar tweede klasse. Op de slotspeeldag wint KVO nog op het veld van AA Gent, dat zo Play-off 1 mist, maar dit is slechts een doekje voor het bloeden. KVO eindigt uiteindelijk 16de op 18 ploegen en zakt samen met Zulte Waregem en Seraing. KVO-icoon Brecht Capon neemt na acht seizoenen aan de kust afscheid en krijgt tijdens de laatste thuismatch een open doekje van de KVO-fans.

2022-2023
NEEM CONTACT OP
VOLG KVO OP SOCIAL MEDIA
nl_NL